SA416

૧	રે ! ભજો રાજન મહાન મહિમાવાન, પા’ડ માની સહુ જન,ગાવ પ્રીતિ બળવાન, તે છે, આપણી ઢાલ ખાસ, રક્ષક સનાતન, તેનો તેજસ્વી વાસ, ગવાય નિત કીર્તન.
૨	રે! કહો તેની શક્તિ, ગાવ કૃપાનાં ગીત, તે છત્રપતિ ધરે પ્રકાશ નિત; ક્રોધરૂપ તેના રથ ને ગર્જના વાદળમાંય, પાધરો તેનો પથ આંધીના અંધારમાંય.
૩	ખુબી છે અકળ અવનિ પર અપાર, દર્શાવે તુજ બળ સર્જેલ આ સંસાર; છે તુજ ફરમાન જેમ છે દ્રઢ ને સ્થપાયેલ, પરિવેષ્ટિત તેમ છે, સાગર વીંટળાયેલ.
૪	તુજ સંભાળ ઉદાર કો’થી ન થાય બ્યાન, કે છે, મઝેદાર, હવા, ઉજાસ, દાન, પર્વતનાં ઝરણ કરે સપાટ રસાળ, ભરે તે ભરણ દઇ ઓસ ને મેહ નિર્મળ.
૫	ભૌતિક જાણે ભાસ પામર પાપી જાત. તુજ પર છે વિશ્વાસ, નિભાવ આપી હાથ; કોમળ દયા મોત લગ, ટેકે તુજ દ્વારા. સર્જક, રક્ષક, તારક,ને દોસ્ત અમારા.