112

૧૧૨ - ઈસુ મારે માટે મર્યો

૧૧૨ - ઈસુ મારે માટે મર્યો
	ગઝલ
કર્તા :	કા. મા. રત્નગ્રહી
ટેક :	મુજ પાપ શ્રાપ વિદારવા ઈસુ ગયો મરી;
	મહા દંડ સહ્યો અંગમાં તેણે દયા કરી.
૧	દુ:ખો વિચારું તેહનાં ને વેદના બધી;
	વહે છે નીર ચક્ષુથી, ગયો પ્રભુ મરી. મુજ.
૨	પ્યાલો હતો કડવો ઘણો, પ્રભુના કોપનો;
	રે ! પી ગયો તું સર્વ એ, બધો જરેજરી. મુજ.
૩	ગજબ ભારી એ હતો, દીસો છે એ નક્કી;
	પડયો પસીનો રક્તનો, તુજ અંગથી ઝરી. મુજ.
૪	ધિક્કાર તેં સહ્યો ઘણો, ને માર આકરો;
	સહનતા બહુ દાખવી, બસ મૌન તેં ધરી. મુજ.
૫	ખીલાની તીક્ષ્ણ ધારથી વીંધાયાં તારાં અંગ;
	તુજ ઘાઓથી રુધિરની ધારાઓ નીસરી. મુજ.
૬	જોઈ અનુપમ પ્રેમને, કરું છું તારી પ્રીત;
	ચહું ન પાપો હું કદા હવે, પ્રભુ, ફરી. મુજ.

112 - Isu Maare Maate Maryo
	Gazal
Kartaa :	K. M. Ratnagrahi
Tek :	Muj paap shraap vidaaravaa Isu gayo mari
	Mahaa dand sahyo angamaa tene dayaa kari.
1	Dukho vichaaru tehanaa ne vedanaa badhi;
	Vahe che nir chakshuthi, gayo prabhu mari. Muj.
2	Pyaalo hato kadavo ghano, prabhunaa kopano;
	Re ! Pi gayo tu sarv ae, badho jarejari. Muj.
3	Gajab bhaari ae hato, dise che ae nakki;
	Padayo pasino rakhtno, tuj angathi jhari. Muj.
4	Dhikkaar te sahyo ghano, ne maar aakaro;
	Sahanataa bahu daakhavi, bas maun te dhari. Muj.
5	Khilaani tikshn dhaarathi vindhaayaa taaraa ang;
	Tuj ghaaothi rudhirani dhaaraao nisari. Muj.
6	Joi anupam premane, karu chu taari preet;
	Chahu na paapo hu kadaa have, prabhu, fari. Muj.