336

From Bhajan Sangrah
Jump to navigation Jump to search

૧ – પ્રભુનું સ્તોત્ર

૩૩૬ - સેવાનું અનુસરણ
પ્રભુ ! બોલ કે બોલું પછી, તુજ વાણી એ રીતે વધે;
તું જેમ ખોળે તેમ હું, ખોવાયેલાં ખોળું બધે.
પ્રભુ ! દોર કે દોરું પછી, ભટકેલને તારી ભણી;
ખવડાવ કે ખવડાવું હું, વાની ભૂખ્યાંને સ્વર્ગની.
તુજમાં મને બળવાન કર, કે અબળને બળ હું દઉં;
પ્રેમી કરે ડૂબતાં જનો તું ખડક પર ખેંચી લઉં.
શીખવ મને કે શીખવું, શુભ પાઠ તુજ વરદાનનો;
મુજ વચન ઊંડાં ઊતરે, બદલાય તેઓનાં મનો.
તુજ શાંતિ મીઠી દે મને, કે દુ:ખિતને દઉં શાંતિ હું;
લાચાર ને તુજ પ્રેમનો સંદેશ વેળાસર કહું.
તું જેમ, જ્યારે, જ્યાં કહીં, ચાહે મને વાપર તહીં;
તુજ મુખ જોઉં ત્યાં સુધી સુખ હર્ષ ને મહિમા મહીં.

Phonetic English

336 - Sevaanu Anusaran
1 Prabhu ! Bol ke bolu pachhi, tuj vani e reete vadhe;
Tu jem khole tem hu, khovaayelaan kholu badhe.
Prabhu ! Dor ke doru pachhi, bhatkelne taari bhani;
Khavadaav ke khavadaavu hu, vaani bhookhyaanne svargani.
2 Tujamaa mane balavaan kar, ke abalne bal hu dau;
Premi kare doobataa jano tu khadak par khenchi lau.
Sheekhav mane ke sheekhavu, shubh paath tuj varadaanano;
Muj vachan oondaa ootare, badalaay teonaa mano,
3 Tuj shaanti meethi de mane, ke dukhitane dau shaanti hu;
Laachaar ne tuj premano sandesh velaasar kahu.
Tu jem, jyaare, jyaa kahi, chaahe mane vaapar tahi;
Tuj mukh jou tyaa sudhi sukh harsh ne mahima mahee.

Image


Media - Hari Geet Chand