૨૬૨ -ખોવાયેલું ઘેટું

૨૬૨ -ખોવાયેલું ઘેટું
વિક્રાંત
કર્તા: જે. વી. એસ. ટેલર
હું તો નિર્બુદ્ધ મેષ હતો, ચાહતો નહિ વાડો;
પાળકનો ઘાંટો ન સુણું, ચાલું બહુ આડો.
વાડ તજી ગમતું કીજે, બહુ સુખ જણાતું;
મોજ ઘણી દેખી જગમાં ભમતું મુજ માથું.
હું સત જૂઠ ન ભાળું કંઈ, સૂઝે ત્યમ ચાલું;
બોધ તણી કો વાત સ્મરી, તે તો નહિ પાળું.
પૂર્ણ ગયો વાંકે માર્ગે, અરણ્ય ભણી હું;
ત્યાં તો સર્વ પ્રકારે તણું મેં જોખમ દીઠું.
સિંહ વિનાશક ત્યાં મોટો શેતાન ફરે છે;
તે ઝાલી ભટકેલાંનો સંહાર કરે છે.
તો પણ પાળક રે'મ કરી મુજબે ઘર લાવ્યો;
ને નિજ ગોદ મહીં લઈને મુજ પ્રાણ બચાવ્યો.