|
|
લલિત વૃત્ત
|
|
|
"Art thou weary, art thou languid?"
|
|
|
અનુ. : હ. બ. ભટ્ટ
|
|
|
| ૧
|
શ્રમિત છે ખરે ? કલાંત છે ખરે? અતિશ દુ:ખથી ખિન્ન તું ખરે?
|
|
|
ઈસુ કહે તને, " આવે, હું કને, પદ મળે અહીં શાંતિનું તને."
|
|
|
| ૨
|
કવણ ચિહ્યથી ભોમિયો ગણી મન કરી શકું એહની ભણી?
|
|
|
ચરણ, હાથ ને પાંચળી વિષે કઠિન ઘા તણાં ચિહ્ય જો દીસે.
|
|
|
| ૩
|
મુગટ રાજનો છે શું એહને શિર વિરાજતો ? તે કહો મને.
|
|
|
મુગટ મસ્તકે છે ખરેખરો, નહિ સુનાતણો - શૂળનો કર્યો.
|
|
|
| ૪
|
કવણ લાભની આશ હ્યાં ધરું, પૂઠળ ખોળીને એહની સરું ?
|
|
|
વિવિધ શોક ને મે'નતો ઘણી, નયનથી વહે ધાર આંસુની.
|
|
|
| ૫
|
અનુસરું કદી નિત્ય એહને, દઈ શકે શું એ આખરે મને ?
|
|
|
શ્રમ ટળે, હઠે શોક સામટા, ભવ તણો મહા પાર પામતાં.
|
|
|
| ૬
|
શરણ પામવા વિનવું કદી, કઠિનતા ધરે મુશ્ખ 'ના' વદી?
|
|
|
ધરણિ, સ્વર્ગ બે વીતતાં લગી, 'નહિ' ન નીકળે ઈસુ મુખથી.
|
|
|
| ૭
|
અનુસરે, જડે, સાચવે, મથે, શુભ કરે ખરે, એમ કો કથે ?
|
|
|
શહીદ, બોધકો, સંત, પ્રેરિતો દઢ મતે પડયા 'હા' ભણો જનો.
|