|
૭, ૬ સ્વરો
|
|
"The Church’s one foundation"
|
Tune:
|
Aurelia
|
કર્તા:
|
શેમ્યુલ જે. સ્ટોન,
|
|
૧૮૩૯-૧૯૦૦
|
અનુ.:
|
કા. મા. રત્નગ્રાહી
|
૧
|
મંડળીનો પાયો એક જ, તે પ્રભુ ઈસુ ધાર,
|
|
ઉપજાવી નવી છેક જ વચન ને પાણી દ્વાર;
|
|
સ્વર્ગેથી કન્યા લેવા તે આવ્યો નીચે જાણ,
|
|
ને તેને જીવન દેવા પોતાનો આપ્યો પ્રાણ.
|
૨
|
સહું દેશોથી તે લીધી તોપણ તે એક જ ખાસ,
|
|
એક જ ઈશ્વરનો વિધિ પાળી રાખે વિશ્વાસ;
|
|
એક નામની સ્તુતિ ગાઈ એક કરે શુદ્ધાહાર,
|
|
ને કૃપાથી છવાઈ ચાલે એક આશા દ્વાર.
|
૩
|
તેની મહા પીડા ધારી જગર નિંદાથી જોય,
|
|
ફૂટો તેમાં હોય ભારે, દુર્મતથી દુ:ખી હોય;
|
|
પણ સંતો તો પોકારે: "ક્યાં સુધી, હે ધણી?"
|
|
સુદનની રાત્રી ભારે વીત્યે ખુશી ઘણી.
|
૪
|
માટે લડાઈ કરે ને વેઠે દુ:ખો હાલ,
|
|
શાંતિની આશા ધરે કે મળે તે સહુ કાળ;
|
|
ગૌરવને દેખી ત્યારે તૃપ્તિ થઈ જશે,
|
|
ને જયવંત મંડળી ભારે શાંતિવાળી થશે.
|
૫
|
ભૂએ તે સંબંધ રાખે ત્રિએક પ્રભુ સંઘાત,
|
|
ને ગુહ્ય સંગત દાખે વિશ્રામ પામેલા સાથ;
|
|
હા, શુદ્ધ ને સુખી કેવા ! હે પ્રભુ, દે તે વાસ,
|
|
તે નમ્ર જનો જેવા થઈ રહીએ તારી પાસ.
|