336

From Bhajan Sangrah
Jump to navigation Jump to search

૧ – પ્રભુનું સ્તોત્ર

૩૩૬ - સેવાનું અનુસરણ
પ્રભુ ! બોલ કે બોલું પછી, તુજ વણી એ રીતે વધે;
તું જેમ ખોળે તેમ હું, ખોવાયેલાં ખોળું બધે.
પ્રભુ ! દોર કે દોરું પછી, ભટકેલને તારી ભણી;
ખવડાવ કે ખવડાવું હું, વાની ભૂખ્યાંને સ્વર્ગની.
તુજમાં મને બળવાન કર, કે અબળને બળ હું દઉં;
પ્રેમી કરે ડૂબતાં જનો તું ખડક પર ખેંચી લઉં.
શીખવ મને કે શીખવું, શુભ પાઠ તુજ વરદાનનો;
મુજ વચન ઊંડાં ઊતરે, બદલાય તેઓનાં મનો,
તુજ શાંતિ મીઠી દે મને, કે દુ:ખિતને દઉં શાંતિ હું;
લાચાર ને તુજ પ્રેમનો સંદેશ વેળાસર કહું.
તું જેમ, જ્યારે, જ્યાં કહીં, ચાહે મને વાપર તહીં;
તુજ મુખ જોઉં ત્યાં સુધી સુખ હર્ષ ને મહિમા મહીં.

Phonetic English

336 - Sevaanun Anusaran
1 Prabhu ! Bol ke bolun pachhi, tuj vani e reete vadhe;
Tun jem khole tem hun, khovaayelaan kholun badhe.
Prabhu ! Dor ke dorun pachhi, bhatakelane taari bhani;
Khavadaav ke khavadaavun hun, vaani bhookhyaanne svargani.
2 Tujamaan mane balavaan kar, ke abalane bal hun daun;
Premi kare doobataan jano tun khadak par khenchi laun.
Sheekhav mane ke sheekhavun, shubh paath tuj varadaanano;
Muj vachan oondaan ootare, badalaay teonaan mano,
3 Tuj shaanti meethi de mane, ke dukhitane daun shaanti hun;
Laachaar ne tuj premano sandesh velaasar kahun.
Tun jem, jyaare, jyaan kaheen, chaahe mane vaapar taheen;
Tuj mukh joun tyaan sudhi sukh harsh ne mahima maheen.

Image


Media - Hari Geet Chand